Cukrzycowy obrzęk plamki - DME (inaczej zwany makulopatią cukrzycową) i retinopatia cukrzycowa to choroby oczu powodowane przez cukrzycę (tzw. cukrzycowe powikłania oczne). Cukrzycowy obrzęk plamki żółtej jest bardzo poważnym powikłaniem hiperglikemii, jak i wahań stężenia glukozy we krwi. Jego leczenie bywa długotrwałe. Dotyka zmianami chorobowymi tych rejonów siatkówki oka, które są dla człowieka szczególnie ważne. To rejony związane między innymi z czytaniem czy widzeniem kolorów. Choroba jest najczęstszą przyczyną utraty wzroku u cukrzyków. Narażone są na nią pacjenci ze wszystkich grup wiekowych zarówno z cukrzycą typu 1 jak i cukrzycą typu 2.

Objawy DME

Cukrzycowy obrzęk plamki związany jest z siatkówką oka, podobnie jak AMD, czyli zwyrodnienie plamki żółtej związane z wiekiem. Widoczny jest jako obrzęk lub fragment uniesienia siatkówki na dnie oka. Objawy DME to spadek ostrości widzenia i falowanie (krzywienie się) się prostych linii. To najczęstsze pierwsze oznaki, które powinny skłonić do wizyty u okulisty.

Diagnostyka DME

Podstawowym badaniem w diagnozowaniu DME jest OCT i angioOCT plamki żółtej i siatkówki centralnej. Koherentna tomografia optyczna pozwala wykryć nie tylko wczesne stadium choroby, ale również monitorować jej postęp, czy też skuteczność leczenia.

Leczenie DME

• Iniekcja doszklistkowa leku antyVEGF – podawany do wnętrza oka lek ma na celu przeciwdziałanie czynnikowi VEGF, który prowadzi do powstawania patologicznych naczyń w dnie oka. Skuteczność tego typu leczenia obrazuje się wycofywaniem obrzęku (wysuszaniem się), a co za tym idzie często poprawą ostrości wzroku.
• Laseroterapia siatkówki – hamuje rozwój choroby i zmniejsza ryzyko utraty wzroku. Polega na skierowaniu wiązki laserowej na zmiany chorobowe, pomijając przy tym centrum widzenia (fotokoagulacja laserowa - PFK). Zabieg wykonywany jest w warunkach ambulatoryjnych. Polega na wytworzeniu blizny, która powoduje zmniejszenie metabolizmu siatkówki w danym miejscu poddanym działaniu lasera. Obecnie najczęściej wykorzystuje się laser z wiązką żółtą. Drugim sposobem jest wykorzystanie mikropulsów (podprogowa laseroterapia mikropulsowa – SML), którego zadaniem nie jest destrukcja (zniszczenie) tkanki, ale pobudzenie jej struktur. Ten typ leczenia często łączy się z iniekcjami doszklistkowymi, celem osiągnięcia lepszych efektów leczenia.